“Een duurzaam bosbeleid staart zich niet blind op dure zonevreemde snipperbossen”
Privé-initiatieven aanmoedigen om grotere bosoppervlaktes te realiseren
De startnota voor Vlaamse regeringsonderhandelingen pakt uit met de belofte van duizenden hectare bijkomend bos. Vooral dankzij de oprichting van een aantal nationale parken willen de onderhandelaars territoriaal bosgebied creëren. Om die ambitie te realiseren, dient de Vlaamse regering de schaarse overheidsbudgetten doordacht in te zetten. Zonevreemde tijdelijke snipperbossen op dure bouwgronden van particulieren viseren, zal net zoals met de boskaart niet kunnen rekenen op draagvlak onder gezinnen en ondernemers. Meer nog, die demarche heeft onder eigenaars net geleid tot meer boskap van tijdelijk groen. De nieuwe Vlaamse regering doet er daarom goed aan zijn schaarse middelen aan te wenden voor duurzame en langdurige bosgebieden die een eenheid vormen. Daarbij is het goed om weten dat ook private eigenaars aanzienlijk willen bebossen, maar nood hebben aan een ondersteunend kader.
"Om
meer bossen in Vlaanderen aan te planten, mogen we ons niet blind staren op dure
zonevreemde tijdelijke snipperbossen op harde bestemmingen. Waken over het
grotere plaatje is van belang om een doordacht bosbeleid wars van taboes te
voeren. Oplopende vergoedingen voor eigenaars die hun bouwproject gefnuikt
zien, wegen op de budgettaire mogelijkheden om elders in zachte bestemmingen een
veelvoud aan waardevol bos aan te planten. Immers, een schadevergoeding om bos
in woonzone te beschermen zal al snel 200 euro/ m2 bedragen, terwijl bosgrond om en bij de 4 euro/m2 waard is. Dat
is vijftigmaal minder. Een eenvoudige rekenoefening leert dat met 100.000 euro
je ofwel 500 m² bos vergoedt in woonzone ofwel 25.000 m² of 2,5 ha creëert op
gronden met zachte bestemmingen. In overleg en in partnership met private
eigenaars moet het mogelijk zijn om met eenzelfde bedrag nog meer bijkomend bos
te creëren. Dat debat moet gevoerd kunnen worden. Inclusief het belang van
rechtszekerheid voor gezinnen en ondernemers."
Dat zegt Marc Dillen van Vlaamse Confederatie Bouw (VCB)
Maak een speerpunt van private bebossing
Er zijn heel wat eigenaars van gronden die willen bebossen. Volgens landelijk Vlaanderen is niet minder dan 650.000 ha in Vlaanderen in handen van private eigenaars. Dat is bijna de helft van Vlaanderen. Meer nog, 60 % van de natuur in onze regio wordt privaat beheerd. Een beleid gericht op private initiatieven met billijke vergoedingen om waardeverlies bij bebossing tegemoet te komen, is daarom cruciaal bij het behalen van de ambities in de startnota van informateur Bart De Wever. Zo dienen landeigenaars die willen bebossen, rechtstreeks beroep te kunnen doen op het boscompensatiefonds. En is administratieve vereenvoudiging hoognodig om ontbossers en bebossers efficiënt op elkaar af te stemmen.
Rechtsonzekerheid leidt tot versnelde verdwijning van tijdelijk groen
De boskaart heeft tijdens de vorige legislatuur heel wat deining veroorzaakt onder eigenaars van percelen met tijdelijke aanplantingen en bomen. In totaal is er 2100 ha aan zonevreemd snipperbos dat overlapt met harde bestemmingen. De rechtsonzekerheid die dit leek te veroorzaken, heeft ertoe geleid dat sommigen sneller dan gepland een bouwvergunning hebben aangevraagd. Die oefening van overheidswege heeft twee zaken aan de oppervlakte gebracht: één, particulieren zijn verantwoordelijk voor de aanwezigheid van heel wat waardevol groen in Vlaanderen. Twee, het vaak tijdelijke karakter ervan is van groot belang om de rechtszekerheid te waarborgen en waardeverlies van percelen te vermijden. Zo doet men er goed aan het openstellen van bijv. bedrijventerreinen in één handeling te koppelen aan het wegnemen van het waardevol groen in een later stadium.
"De overheid staat voor de
uitdaging om te ontwikkelen zones voor kwaliteitsvol, duurzaam bos af te
bakenen. Ongeacht of die bedoeld zijn voor boscompensatie of bosuitbreiding.
Dit zijn gebieden die op korte en lange termijn voor bos bestemd blijven en
niet in conflict staan met harde bestemmingen. De 2100 ha in kwestie maakt 0,1
% uit van Vlaanderen en is bestemd voor wonen en industrie die beide het meest
geviseerd worden door het beleidsplan ruimte Vlaanderen. Maar wel noodzakelijk
zijn voor de economische ontwikkeling en betaalbaar wonen in Vlaanderen."
Besluit Marc Dillen, directeur-generaal van VCB.