Aanzienlijke toename van flats is een ware bouwshift in Vlaanderen
Binnen de drie jaar zijn flats het dominante woningtype. En bovendien wonen er vandaag al meer gezinnen in Vlaanderen in een flat dan in Nederland
De Gazet van Antwerpen heeft onlangs beklemtoond dat vrijstaande woningen het dominante woontype zijn in Vlaanderen. Bovendien onderlijnen zij met cijfermateriaal de jaarlijkse toename van open en halfopen woningen. Nochtans blijkt uit de statistieken dat in tien jaar tijd het aantal bijkomende nieuwe vrijstaande woningen meer dan gehalveerd zijn. En dat het aantal flats over heel Vlaanderen exponentieel is toegenomen. Niet alleen wonen er nu al meer gezinnen in Vlaanderen dan in Nederland in een appartement, als de trend zich voortzet zijn flats binnen de drie jaar het dominante woontype in Vlaanderen. Halfopen woningen houden beter stand, maar ook in Nederland spelen zij een cruciale rol in verdichting.
De Vlaamse Confederatie Bouw (VCB) beklemtoont dat nieuwe flats andere residentiële bouwprojecten in aantal aanzienlijk overvleugelen. In vijf jaar tijd is het aantal flats toegenomen met bijna 110.000. Dat is een vijfvoud van het aantal nieuwe halfopen bebouwingen en meer dan een tienvoud van nieuwe open bebouwingen in dezelfde periode. Ook worden intussen heel wat van de nieuwbouwprojecten opgetrokken op hergebruikte ruimte.
Terwijl in Vlaanderen het aantal flats in de lift zit, zien we de omgekeerde beweging in Nederland. Sinds 2015 overvleugelt het aandeel nieuwe flats in Vlaanderen - meer dan 60 % van de nieuwbouwprojecten - het tanende aandeel nieuwe flats in Nederland dat 40 % bedraagt. Sterker nog, er wonen in heel België 21,6 % van de gezinnen in een flat, terwijl dit in Nederland 18,9 %. Er zijn geen aparte cijfers voorhanden, maar het aandeel in Vlaanderen dient meer uitgesproken te zijn aangezien verappartementisering er zich sterker heeft doorgezet dan in de andere gewesten
Marc Dillen, directeur-generaal van VCB
De groei van het aantal en het aandeel aan flatgebouwen beantwoordt aan een demografische vraag. Die wordt gekenmerkt door een stijging van het aantal eenpersoonshuishoudens en van de koppels zonder kinderen. Volgens de recentste bevolkingsprognose van het federale Planbureau zal het aantal eenpersoonsgezinnen tegen 3030 met bijna 150.000 (of 16%) en het aantal koppels zonder kinderen met iets meer dan 75.000 (of 10%) toenemen. Tegelijk zal het aantal gezinnen met kinderen met circa 45.000 (of 6%) afnemen.
Ook verkavelingen met rij- en halfopen bebouwing dragen mee bij tot de verdichting, zoals Nederland heeft bewezen. Voor de opvang van de bijkomende bevolkingsgroei vervult de appartementsbouw een cruciale rol. Maar om tot leefbare wijken te komen vormen gesloten en halfopen woningen een belangrijke aanvulling. Beide woontypes moeten kansen krijgen, zonder dat dit evenwel vanuit de overheid lineair kan worden opgelegd voor alle projecten. Locatie en marktvraag zullen telkens bepalen welk woningtype waar best past.
